Masaż klasyczny stanowi formę wyjściową do innych metod masażu., Wynika to z faktu iż jako jeden z najbardziej popularnych form masażu to w zależności od jego intensywności możemy wyróżnić go jako: leczniczy, pobudzający czy relaksacyjny. Masaż klasyczny w swojej formie opiera się na pięciu podstawowych technikach:
Wpływ masażu klasycznego na organizm możemy wstępnie podzielić na wpływ lokalny oraz wpływ ogólny. Do działania lokalnego możemy przede wszystkim zaliczyć wpływ masażu na tkanki masowane. Odnośnie oddziaływania ogólnego to możemy mówić od zmianach odruchowych w różnego rodzaju układach: krążenia, nerwowym, wewnątrzwydzielniczym i narządach wewnętrznych.
Jedną z podstawowych zalet masażu klasycznego jest jego wpływ na wzrost dopływu krwi do prawego przedsionek oraz komory serca( dochodzi do wzrostu pojemności wyrzutowej i minutowej serca), dzięki temu krew stamtąd zmierza do płuc, a w dalszym etapie zwiększa się tępo procesów dyfuzyjnych w płucach, a sama kres świeżo dotleniona powraca do lewego przedsionka, a następnie przez tętnice jest rozprowadzana po cały organizmie. Jeżeli mamy do czynienia z osobą chorującą na serce to masaż powinien być spokojny, stonowany i dostosowany do rytmu serca.
Wpływ masażu na układ krążenia jest tłumaczony poprzez trzy podstawowe teorie (opisane w dalszej części):
Na układ krwionośny możemy wybierać różnego rodzaju wpływ, stosując wiele metod masażu, natomiast zawsze najlepiej wpływa on na układ krwionośny ośrodkowy jak i obwodowy.
Masaż jako bodziec mechaniczny powoduje, iż w organizmie mamy do czynienia z zmianami i reakcjami o charakterze ogólnym i miejscowym. Pod tymi pojęciami rozumie się:
Reakcje te często nazywane są odczynem. Odczyn mający miejsce w tkance spowodowany oddziaływaniem na nią może mieć różny wpływ na nią w zależności od: postaci określonej energii oraz w zależności od czasu działania a także właściwości tkanki.
Odczyn miejscowy ma miejsce w określonym miejscu działania energii, a odczyn ogólny jest poniekąd odpowiedzią całego układu lub niektórych jego części na dany bodziec fizyczny. Mówiąc wprost jest on odpowiedzą na zmiany mające miejsce pod wpływem działania energii lub na drodze ruchowej. Możemy nie mieć do czynienia z odczynem ponieważ natężenie bodźca będzie zbyt małe bądź w ogóle go brak. Zatem jeśli zależy nam na uzyskaniu odpowiedniego odczynu musimy zastosowań odpowiednią ilość energii, na której wartość ma wpływ jej natężenie oraz czas działania.
Najmniejszy stwierdzalny odczyn nazywa się odczynem progowym. Jeżeli zwiększymy natężenie danego bodźca lub zwiększymy okres jego wpływu to zwiększamy odczyn tkanki. W zależności od wrażliwości na bodziec otrzymuje konkretny odczyn. W przypadku przekroczenia granicy indywidualnej dla każdej tkanki możemy doprowadzić do jej uszkodzenia. Granice tą określa się jako wartość progową tolerancji tkanki.
Bardzo istotny jest fakt iż wszystkie ruchy wykonywane podczas stałego kontaktu ze skóra masowanego oraz przesuwające się w kierunku serca. Dzięki temu przy wystarczającym ucisku mechanicznym wpływa to wyciskająco na żyły i tkanki limfatyczne.
Działanie głaskania odbywa się na zasadzie niewielkiego wspomagania prądu krwi, z racji faktu iż jest ona w stałym szybkim przepływie. Głaskanie bardzo pozytywnie wpływa na krążenie krwi, przyspiesza je, a dzięki temu krew żylna szybciej odpływa z tkanek w kierunku dosercowym, dzięki czemu następuje szybsze opróżnienie pni żylnych powierzchniowych i głębokich tkanek. Bezpośrednio w opróżnionych żyłach mam do czynienia z zmniejszeniem ciśnienia ujemnego, dzięki czemu krew z bocznych naczyń żylnych napływa do większych naczyń. Głaskanie zatem przyspiesza napływanie krwi żylnej, a dzięki temu na jej miejsce napływa krewa tętnicza, co wpływa na lepsze i szybsze odżywianie tkanek. Głaskanie zapobiega także powstawaniu zastojów, obrzęków krwi oraz chłonki, jest to efekt naprzemiennemu zwężaniu i rozszerzaniu się światła naczyń dzięki mamy do czynienia z pobudzenie, układu krążenia, pozwala to również na wchłanianie krwiaków. Energiczne głaskanie doprowadza także do przyspieszenie krążenia w miejscu głaskania, często skutkując także lekkim zaczerwienieniem.
UGNIATANIE potrafi doprowadzić do przekrwienia masowane tkanki, a prowadzi to do znacznego przyspieszenia przepływu krwi a także limfy. Głaskanie połączone z delikatnym ugniataniem , potrafi doprowadzić do usunięcia zmagazynowanego w tkankach płynu (obrzęku).
ROZCIERANIE czyli chwyt z dużym naciskiem miejscowym bardzo często stosowany podczas masażu pozwala na zmiażdżenie komórki, a szczególnie w sytuacji kiedy, są one chorobowo nabrzmiałe. W momencie rozpadu komórek dochodzi do uwolnienia substancji histamino podobnych, które możemy odnaleźć w komórkach tzw. hormonach tkankowych. Prowadzi to do rozszerzenia tętniczek i otwierania włośniczek, będących w spoczynku. Prowadzi to wszystko do miejscowego zwiększenia ukrwienia. Bardzo często rozcierania potrafi doprowadzić do przerwania włośniczek, wynaczynienia krwi do tkanki i powstania krwiaka. Rozcieranie bardzo często stosowane jest jako czynność mająca na celu ułatwienie wchłaniania krwiaków, obrzęków, uaktywnienia miejscowych przepływów krwi i limfy , co ostatecznie prowadzi do uaktywnienia krążenia krwi w stawach.
OKLEPYWANIE – mówimy tutaj o silnym bodźcu mechanicznym, który ma na calu w stosunkowo krótkim czasie doprowadzić do przekrwienia masowanej części ciała. Zyt słabe oklepywanie może doprowadzić do zwężenia naczyń krwionośnych , a następnie do zwolnienia tętna , za silne do rozszerzenia naczyń oraz miejscowe podwyższenie temperatury.
WIBRACJA - efekt pośredni , a dokładniej objawia się on zwiększonym napięciem naczyń krwionośnych, zwolnieniem tętna oraz wzrostem ciśnienia krwi.
WSTRZĄSANIE – ulepsza krążenie obwodowe, usprawnia przepływ krwi, a w szczególności limfy (wstrząsanie znacznie ułatwia i zarazem przyspiesza przemieszczanie się jej w kierunku klatki piersiowej, gdzie powraca do krwi przez przewód piersiowy prawy przewód chłonny).
Istotny jest fakt iż przy stosowaniu wszystkich powyższych chwytów odnotujemy pojawienie się zaczerwienienia skóry, dodatkowo można je osiągnąć w każdym dowolnym miejscu skóry. Barwa skóry w dużym stopniu uzależniona jest od jej ukrwienia. Mały przepływ krwi powoduje że skóra jest blada, natomiast przy dużym przepływie czerwona. Naczynia krwionośne przez które widzimy barwę krwi to najdelikatniejsze obwodowe gałązki zamkniętego układu krwionośnego , tętniczki i naczynia włosowate. Każdy powyższy chwyt oddziaływuje na naczynia, a w masowym obszarze mamy do czynienia z rozwojem włośniczek i przyspieszony w nich przepływ krwi.
Masaż który prowadzimy nie tylko wpływa na naczynia żylne i chłonne, ale także przyspiesza przepływ krwi do serca, oddziaływuje także na naczynia tętnicze, ponieważ serce dzięki masażowi jest napełnione krwią, a dzięki temu jest szybciej dożywione i lepiej pracuje, co prowadzi także do większej ilości dostarczonej krwi do płuc i układu tętniczego obwodowego. Prowadząc masaż poszczególnych części ciała przez rozgrzewanie ich oraz poprawę skurczenia i rozkurczania się mięśni gładkich, z którymi mamy do czynienia w naczyniach tętniczych.
Mamy możliwość wpłynąć poprzez masaż na serce i jego pracę. Przede wszystkim jeśli będziemy masować klatkę piersiową oraz grzbiet, a w szczególności przy użyciu technik rytmicznego ucisku i wibracji, zwłaszcza na mostku lewym i w lewym V międzyżebrzu. Istotny jest fakt że masaż grzbietu, klatki piersiowej potrafią wywierać wpływ pośredni na mięsień sercowy. Oczywiście masaż bezpośredni na sercu może być wykonywany jedynie przez lekarza w czasie zabiegu operacyjnego.
Efektem masażu jest przekrwienie w masowanym miejscu. Ma ono istotny wpływ na krew która zaopatruje cały organizm w tlen i składniki odżywcze, a także przenosi produkty będące efektem przemiany materii.
Zaopatrywanie w krew jest uzależnione przede wszystkim od stanu danego narządu. Przepływ samej krwi jest nadzorowany i regulowany przez ośrodkowy układ nerwowy, a także miejscowo dzięki produkty będące efektem przemiany materii o odczynie kwaśnym, które modyfikują miejscowo występujące w czasie pracy napięcie układu współczulnego, prowadząc do powstawania obkurczenia naczyń krwionośnych na obwodzie i wywołując rozszerzenie włośniczek. Dzięki temu zapewniony jest odpowiedni dopływ krwi do funkcjonujących mięśni, w momencie kiedy zaopatrzenie nieczynnych mięśni jest mocno ograniczone. . Liczne włośniczki zamykane w momencie spoczynku prowadzą do otwarcia się w czasie pracy narządów i tkanek, a także dochodzi do powiększenia powierzchni naczyń będących do dyspozycji w czasie wymiany produktów, dzięki czemu mogą osiągnąć znaczne obszary.
Prowadzimy kursy masażu gorącymi kamieniami w Szczecinie, Katowicach i innych dużych miastach na terenie całej Polski.